Darius I
Darius I (of Darius de Grote) was van 522 tot 485 v. Chr.[1] koning van Perzië. Hij was een tijdgenoot van de profeet Zacharia. Darius bracht het Perzische rijk voorspoed en breidde het uit.
Hij was een zoon van Hystaspes, volgens de Griekse geschiedschrijver Herodotus een Perzische legeraanvoerder. Door zijn huwelijk met Atossa werd hij de schoonzoon van Kores (=Cyrus II de Grote).
 |
 |
In zijn tweede regeringsjaar (521) gaf Darius, onder Gods regering, bevel dat het huis van 'de God des hemels' in Jeruzalem verder gebouwd moest worden. Ook beval hij voorzieningen voor de offerdienst en vroeg hij om voorbede voor zichzelf en zijn kinderen (Ezr. 4:24; 6:6-16).
In het zesde regeringsjaar (516) van Darius werd de bouw voltooid.
Meer informatie
Artikel Darius I op Wikipedia.nl
Bronnen
- Bijbels Theologische Encyclopedie ed. 2008
- Artikel Darius I op Wikipedia.nl
Voetnoot
- ↑ Regeringsperiode volgens Wikipedia.nl (juli 2009). De Bijbels Theologische Encyclopedie ed. 2008 heeft een regeringsperiode van 1 jaar eerder: 521-486 v.Chr.
- ↑ De jaartallen zijn merendeels ontleend aan Bijbels ontstaansmodel; tijdbalk Masoreten (Stichting De Oude Wereld, 2009).
- ↑ De jaartallen zijn deels ontleend aan Bijbels ontstaansmodel; tijdbalk Masoreten (Stichting De Oude Wereld, 2009).