Adalbert van Praag
Adalbert van Praag (ca. 956 - 997) was een bisschop uit Praag die bekend werd als 'apostel der Pruisen'.
Hij heette oorspronkelijk Woitech. Hij werd ca. 956 geboren te Praag als zoon van de Boheemse graaf Slavnik. Hij ontving zijn opvoeding in het Mauritsklooster te Maagdenburg en verlangde zijn volk tot het christendom te doen overgaan. Toen hij in zijn vaderland was teruggekeerd, werd hij in 982 gewijd tot bisschop van Praag. Daar hij door zijn gestrengheid het misnoegen had gewekt van de bevolking in Bohemen, begaf hij zich in 988 naar het klooster Monte Cassino en vandaar naar het Aventijnse klooster te Rome.
Nadat hij in 993 naar Praag was teruggekeerd, verliet hij, verontwaardigd over de woestheid van de Bohemers, opnieuw zijn bisdom en trachtte het christendom in Hongarije uit te breiden. In 996 begaf hij zich van Rome naar de keizer te Mainz en vertrok vandaar naar Polen, naar hertog Boleslaw, om er aan de heidenen, inzonderheid aan de Pruisen, het Evangelie te verkondigen. Daar bekeerde en doopte hij veel mensen. Maar enkele heidense stammen sloegen in 997 de hand aan hem en doden hem in een niet bekend dorp aan de Oostzee[1].
Zijn stoffelijk overschot werd in de dom te Gnesen bijgezet en in 1038 naar Praag overgebracht en in de kathedraal van deze stad begraven.
Adalbert stierf als martelaar voor het geloof, maar anderen werden door zijn voorbeeld aangemoedigd om zijn werk over te nemen. Zij gingen door met de verkondiging van het evangelie en deden velen overgaan tot het christendom.
Bronnen
Winkler Prins' Geillustreerde Encyclopedie (1914-1922). Tekst van het artikel 'Adalbert van Praag' is onder wijziging verwerkt op 28 maart 2021.
De geschiedenis van het christendom. Voor jonge mensen verhaald en getekend. Deel 5: de Middeleeuwen. Nijmegen: uitgeverij B. Gottmer, 1982. Hoofdstuk 9.