August Ebrard

Johann Heinricht August Ebrard (1818-1888) was een Duitse gereformeerde theoloog en veelzijdige geleerde in de 19e eeuw.

August Ebrard rond 1850 (= leeftijd van ca. 32 jaar)

Hij werd geboren 18 Januari 1818 in Erlangen, in een Frans-Gereformeerde familie. Hij werd in 1844 professor in de theologie te Zürich, waar hij tegen de liberalen optrad in zijn tijdschrift Toekomst der kerk. In 1847 werd hij professor in Erlangen en tegelijk redacteur van de bekende Reformierte Kirchenzeitung. In 1853 werd hij Konsistorialrat in Speier, maar legde dat ambt in 1861 neer, omdat hij wegens het samenstellen van een gezangboek, dat nota bene door de Generale Synode goedgekeurd was, van liberale zijde heftig aangevallen werd. Nu keerde hij naar Erlangen terug en begon voorlezingen te houden. In 1875 werd hij predikant bij de Gereformeerde gemeente. Hij stierf in 1888.

August Ebrard was een man van veelzijdige geleerdheid. Als jongeling van 24 jaar waagde hij het reeds op te treden tegen de vrijzinnige Strauss met diens kritiek over de Evangelische geschiedenis. Hii was op vele terreinen thuis, o. a. op het gebied van de historie, van de filosofie en natuurwetenschappen, in het bijzonder van de wiskunde. Hij was linguïst, dichter, componist, volksschrijver, prediker en een bekwaam hoogleraar aan de universiteit. Hij liet vele exegetische, dogmatische, historische en praktische werken na. Zeer bekend zijn zijn Dogmatiek en zijn Handboek over de Dogmengeschiedenis.

Ebrard was een behoudend godgeleerde, die de theologie beoefende in Calvinistische geest. Vroeger werden zijn boeken door de godgeleerden in ons land vaak gebruikt.

Bron

F. W. Grosheide, J.H. Landwehr, C. Lindeboom, J.C. Rullmann, Christelijke Encyclopaedie voor het Nederlandsche volk. Kampen: J.H. Kok, 1925-1931. Zes delen. Tekst van het lemma 'Ebrard (Johann Heinrich August)' is onder wijziging verwerkt op 4 maart 2019.