Diocletianus
Diocletianus was keizer van het Romeinse rijk. Hij regeerde van 284 — 305 na Chr. Hij vervolgde de christenen hevig.
Hij was van lage afkomst, en klom van gewoon soldaat op, eerst tot stadhouder van Moesië, en later, ten gevolge van de keuze van het leger, tot keizer.
Hij is vooral bekend door de laatste van de tien christenvervolgingen, die op zijn last plaats vond in de jaren 303 — 305, en die, evenals die van keizer Decius in de jaren 250 — 251, niet in beperkte omvang, maar door het gehele rijk woedde. In zijn maatregelen tegen de christelijke godsdienst had hij officieel afgekondigd dat ieder verplicht was de heilige boeken in te leveren met de bedoeling dat ze verbrand zouden worden[1].
Bron
F. W. Grosheide, J.H. Landwehr, C. Lindeboom, J.C. Rullmann, Christelijke Encyclopaedie voor het Nederlandsche volk. Kampen: J.H. Kok, 1925. Zes delen. Tekst van het lemma 'Diocletianus' is verwerkt op 1 okt. 2017.