Egypte

Egypte, officieel Arabische Republiek Egypte, telt zo'n 100 miljoen inwoners (2018). Egypte is het land met de grootste bevolking in het Midden-Oosten en het volkrijkste Arabische land in de wereld. De bevolking is relatief jong: 60% onder de 21 jaar en tweederde onder de 30 jaar (2011). Het land grenst aan Israël.

Egypte is het land dat onderkoning Jozef 'het land van mijn verdrukking' (Gen. 41:52) noemde. In Egypte werd ook Israël verdrukt, waarna God zijn volk uitleidde met een machtige hand.

De hoofdstad is Caïro, dat 7,8 miljoen inwoners telt, en met de omliggende verstedelijking erbij gerekend zo'n 18 miljoen mensen (2010). Cairo (van Arabisch: al-Quahirais, "de overwinnaar") is de grootste stad van het Midden-Oosten en van Afrika. Het is de 'moskeeënhoofdstad' van de wereld, met een Koptisch stadsdeel. De tweede grootste stad is Alexandrië, waar zo'n 5 miljoen mensen wonen (2010).  

Cairo, de hoofdstad van Egypte 

De officiële taal is Arabisch. 

De hartader van het land is de rivier Nijl, die het gebied van deze stroom uitnemend vruchtbaar maakt.

De regeringsvorm is die van een presidentiële republiek. Het democratisch gehalte is (anno 2010) betrekkelijk hoog in de regio, maar schiet tekort naar westerse maatstaven. Van de bevolking is 59% van mening (anno 2010) dat democratie te verkiezen is boven elk ander systeem en 95% dat de Islam een belangrijke rol moet spelen in de politiek.

Bijna 30 jaar lang is Egypte geregeerd door president Hosni Moebarak (1981-2011), voormalig legerofficier, met zijn Nationaal-Democratische Partij, die steevast de verkiezingen won. De opkomst bij die verkiezingen was altijd laag. In 2010 bij voorbeeld kwam slechts een derde van de stemgerechtigden opdagen. Moebarak voerde een autoritair en onderdrukkend bewind (2010). Controle op de politie was er nauwelijks (2010). Martelingen komen op grote schaal voor. De rechterlijke macht staat onder politieke druk.

Artikel 2 van de grondwet stelt de Islam als de staatsgodsdienst en de sharia, de islamitische wetgeving, als de hoofdbron van de Egyptische wetgeving.

Het Egyptische leger is het grootste in het Midden-Oosten. Het is de belangrijkste machtsfactor in Egypte en stelt grenzen aan mogelijke politieke veranderingen in het land. Militairen domineren sinds hun staatsgreep in 1952 de politiek en economie van Egypte volledig.

De sociaal-economische toestand van Egypte is zwak; Egypte is arm. De infrastructuur is verwaarloosd (2010). De Egyptenaren zijn erg afhankelijk van Amerikaanse hulp. Toerisme is een belangrijke bron van inkomsten. Ruim 18 procent van de ruim tachtig miljoen Egyptenaren leeft onder de armoedegrens (2010). Het officiële werkeloosheidscijfer is 9,4% (2010). Onder jongeren is de werkloosheid enorm; 90% van de werklozen is jonger dan 30 jaar (jaar 2010). Volwassenen tot 35 jaar verdienen zo weinig dat ze geen huis kunnen kopen en een gezin kunnen stichten. In Egypte is veel corruptie: met geld krijg je er veel gedaan. 

De belangrijkste massamedia in Egypte zijn staatseigendom of worden door de overheid gesubsidieerd. Ze zorgen ervoor dat ze binnen de grenzen van de betamelijkheid blijven: geen al te openhartige discussie over het staatshoofd en diens beleid, geen kritiek op de staatsgodsdienst, een behoudende Islam. Via satelliet-tv kunnen Egyptenaren ook ongecensureerde informatie ontvangen. 

De Moslimbroederschap is de grootste politieke beweging en de best georganiseerde groep in Egypte (anno 2011). De organisatie is echter vergrijsd (anno 2010). Officieel is de sociale en politiek-Islamitische groep sinds 1954 verboden, maar zij wordt in de praktijk gedoogd. Ze zorgt voor betaalbare gezondheidszorg. De broederschap wil de Islamitische wetgeving invoeren in Egypte. Zo'n 20% van de bevolking staat echter hen (2005). De broederschap is goed bevriend met Iran. 

Radicale moslims, radicaler dan de Moslimbroederschap, zijn de salafisten, die de samenleving willen zuiveren van alle kwaad. Evenals de moslimbroederschap willen zij de Islamitische wetgeving invoeren in Egypte. De prominente salafist Safwat Higazi zei in 2011 dat de 'Verenigde Arabische Staten' en de 'Verenigde Islamitische Staten' onvermijdelijk zullen ontstaan. "En spoedig zullen we een kalief hebben die ons leidt...". Wie eens een moslim was en ongelovig is geworden, moet volgens de salafisten worden gedood. Ze hebben veel aanhangers in de stad Alexandrië. 

Op het Egyptische schiereiland Sinaï is (anno 2017) een terreurgroep genaamd Wilayat Sinai actief, een partner van Islamitische Staat. Zij vormen naar eigen zeggen de 'Provincie in de Sinai van Islamitische Staat‘ (ISIL-SP). Zij waren voorheen bekend als Ansar Bayt al-Maqdis. Zij zijn een veiligheidsprobleem voor Egypte en voor Israël. Zij botsen regelmatig met Egyptische veiligheidstroepen en waren verantwoordelijk voor de bomaanslag in 2015 in een Russisch vliegtuig, dat daarop neerstortte; alle 224 mensen aan boord kwamen om.

Extreem islamisme in Egypte is volgens 61% van de bevolking (anno 2010) zorgwekkend. 

Enkele normatieve opvattingen van de Egyptenaren anno 2010: vrouwen moeten gescheiden zijn van mannen op de werkplaats, vindt 54% van de bevolking. Dieven moeten gegeseld worden en hun handen moeten afgehakt worden, vindt 77%. Overspelige vrouwen moeten gestenigd worden, aldus 82%. Islam-afvalligen moeten gedood worden, oordeelt 84% van de Egyptenaren. 

Na de val van het bewind van Moebarak speelden de volgende politieke partijen een rol: 

• De grootste partij is de Partij voor Vrijheid en Recht, die de Moslim Broederschap vertegenwoordigt en daarmee de gematigde politieke islam.
• De op één na grootste partij is de extreem-islamistische, salafistische partij al-Nur ('het Licht').
• De liberale en nationalistische al-Wafd ('Delegatie'). Dit is een oude partij. 
• De liberale Egyptische alliantie. Dit is een nieuwe partij. 

Godsdienst

De Islam is de godsdienst van de staat. 90% van de bevolking is de soennitische islam toegedaan, de officiële staatsgodsdienst. Sinds de jaren '70 is de radicale Islam in opmars. De wetgeving in Egypte wordt meer in overeenstemming met de islamitische wetgeving (shariah) gebracht (2009).

Christendom en jodendom genieten krachtens de grondwet vrijheid van godsdienst. Afval van de Islam wordt zeer ernstig opgevat: 84% van de Egyptenaren is (anno 2010) van mening dat afvalligen gedood moeten worden. 

De christenen maken zo'n 10% van de bevolking uit (anno 2018). De grootste religieuze minderheid vormen de christelijke Kopten (4%). Behalve de Kopten zijn er ongeveer een kwart miljoen andere christelijke minderheidsgroeperingen, onder wie Grieks-orthodoxen, rooms-katholieken, Armeens-orthodoxen en protestanten. In de grote steden bevinden zich kleine joodse gemeenschappen. 

In de provincie Minya wonen verhoudingsgewijs de meeste christenen: 35% van de bevolking (anno 2018).

Sinds de jaren '70 van de 20e eeuw zijn moslims conservatiever en onverdraagzamer jegens niet-moslims geworden. Egypte stond in 2008 op de 19e plaats op de Open Doors ranglijst van landen die christenen het zwaarst verdrukken. Vooral in het zuiden van Egypte ondervinden zij verdrukking. In de provincie Minya vind de meeste gewelddaden tegen christenen plaats, zoals aanvallen op kerken, huizen en bedrijven (anno 2018).

Hoewel de overheid de christenen niet verdrukt, ondervinden christenen wel verdrukking van de maatschappij, waarbij ze van de overheid nauwelijks steun ontvangen. Ze worden behandeld als 'anders' en vaak als 'minder'. Islamitische predikers op tv en in de moskee stellen dat christenen en hun godsdienst eigenlijk niet in Egypte thuishoren. In Egypte leeft sterk het gevoelen dat christenen er slechts gasten zijn, die zich gedwee en stil hebben te houden. Bij een geschil met een moslim trekt een christen vaak aan het kortste eind.  

Een woordvoerder van Coptic News verklaarde in 2008: 'We leven hier in een tijd die net zo erg is, zo niet erger dan de tijd van de martelaren.' En: 'In de afgelopen 10 jaar zijn meer dan 5000 christenen vermoord in Egypte. Honderden bedrijfjes, huizen en kerken van christenen zijn geplunderd, verbrand en vernietigd. Het leven van een christen in Egypte is helemaal niets waard. Iedere moslim die een christen vermoord, kan dit straffeloos doen.' Van alle Egyptenaren die emigreren is naar schatting 70% christen (2009).

Een rapport van de Coalition for the Defense of Human Rights concludeerde dat Koptische christenen in Egypte al 1400 jaar zwaar vervolgd worden door de moslimbevolking. 'Ze zijn het slachtoffer van allerlei misdadigheden, inclusief ontvoeringen van jonge Koptische meisjes, moordpartijen op vrouwen en kinderen en de vernietiging van hun huizen en kerken.' Er zijn vaak geschillen tussen Kopten en moslims. Veel Kopten denken aan emigratie (2009). 

Het Egyptische regime was onder Moebarak tot op zekere hoogte de beschermer van de Koptische minderheid tegen gewelddadige aanslagen door radicale moslims. Er is echter geen vrijheid van kerkbouw: de Kopten mogen alleen kerken bouwen met toestemming van het militaire regime. 

Vermoord om het kruis "De Koptische student Ayman Nabil Labib (17) is door leerlingen uit zijn klas vermoord omdat hij weigerde een tatoeage met een kruis af te dekken. Volgens het Amerikaanse katholieke persagentschap CWN vond het incident op 16 oktober plaats in de Egyptische stad Mallawi, nadat medeleerlingen eisten dat hij de tatoeage met een kruis op zijn pols zou afdekken. Daarop haalde de jongen een kruisje aan ketting boven en hing het om zijn hals. “Nadat de leerkracht de 17-jarige student bijna liet stikken, gingen ook medeleerlingen hem te lijf en sloegen hem na een achtervolging doorheen de schoolgebouwen dood”, aldus de vader van Ayman Nabil Labib. De leerling werd in extremis naar het ziekenhuis overgebracht, maar overleed een uur later. " Bron: Kerknet.be, 4 nov. 2011.

De volgende muziekvideo toont Arabisch zingende christenen die God/Jezus groot maken. Engelstalige ondertiteling is beschikbaar.

Load video

YouTube

YouTube might collect personal data. Privacy Policy

ContinueDismiss

Ha Hallelujah...Arabic Christian Song. Youtube.com: strongtower27, 18 sept. 2014. Duur: 8 min. 12 sec.

Buitenlandse betrekkingen

Egypte is het land met de grootste bevolking in het Midden-Oosten en speelt een centrale rol in de Arabische wereld. 

Egypte was het eerste Arabische land dat Israël erkende. Het sloot in 1979 een vredesverdrag met Israël. In de geschiedenis heeft Egypte meermalen met Israel te maken gehad. In het tweede millenium vóór Christus heeft het volk Israël 430 jaren in Egypte doorgebracht en daar geleden. Egypte was de eerste belangrijke tegenstander van Gods volk. In het Oude Testament spreekt God ten aanzien van Egypte dikwijls van 'het diensthuis', waaruit hij het volk Israël uitvoerde. 

President Moebarak (1981-2011) kon rekenen op de steun van het Westen (vooral van de Verenigde Staten) door zijn harde houding ten aanzien van moslim-extremisten. De VS heeft tussen 1948 en 2016 Egypte met zo’n 77 miljard dollar gesteund.

In Nederland wonen 20.000 geregistreerde Egyptische immigranten (2009). De helft van hen zijn koptische christenen, wat naar verhouding heel veel is 

Betoging koptische christenen op de Dam Zo'n tweeduizend koptische christenen hebben op de Dam in Amsterdam gedemonstreerd tegen het religieuze geweld tegen christenen in Egypte. Begin deze maand werden zes kopten doodgeschoten voor de kerk waar ze net een mis hadden bijgewoond. De schutter was vermoedelijk een moslim. Volgens de demonstranten worden koptische christenen structureel onderdrukt in Egypte. Ze eisen betere bescherming en berechting van de daders. Bron: Radio Nederland Wereldomroep, nieuwsbericht 16 jan. 2010

Geschiedenis (1922-heden)

Voor de geschiedenis vóór 1922, zie Geschiedenis van Egypte

1922 - Egypte wordt onafhankelijk en een koninkrijk met een eigen grondwet. Fuad I wordt de eerste koning van het moderne Egypte. Hij regeert van 1992-1936.

1928 – De Moslimbroederschap wordt gesticht door Hasan al-Banna.

1936 – Farouk I volgt zijn vader op als koning. Hij regeert tot 1952.

1948 – Met Irak, Jordanië en Syrië valt Egypte de nieuwe staat Israël aan.

1949 – In februari van dit jaar wordt Hasan al-Banna, de stichter van de Moslimbroederschap, vermoord.

1949 - Comité van de Vrije Officieren wordt opgericht door Gamal Abdel Nasser. De Vrije Officieren is een beweging van Egyptische lagere officieren, die zich tot doel hadden gesteld hun land te bevrijden van de Britse overheersing en de corrupte koning Faroek I af te zetten.

1952 – In januari komen ten minste 20 mensen om bij anti-Britse rellen in Caïro.

1952 – Koning Farouk I doet afstand van de troon ten gunste van zijn zoon Fuad II.

1952 - Gamal Abdel Nasser leidt een staatsgreep door de beweging van Vrije Officieren. Deze gebeurtenis wordt bekend als 23 juli revolutie. De monarchie afgeschaft. Generaal Mohammed Najib wordt de 1^e president en premier van Egypte. Een programma van landhervorming wordt in gang gezet.

1953 – in juni roept president Najib de republiek uit.

1954 - Nasser wordt premier en twee jaar later, in 1956, president.

1954 – De laatste Britse strijdkrachten, die in 1936 waren begonnen met een geleidelijke terugtrekking, verlaten Egypte.

1956 – In juli nationaliseert Nasser het Suez-kanaal. In october vallen daarom Brittannië, Frankrijk en Israel Egypte binnen. In november wordt een staakt-het-vuren bereikt.

1958 – februari vormt Egypte met Syrië de Verenigde Arabische Republiek (VAR) als eerste stap op weg naar Arabische eenheid.

1961 - Syrië trekt zich terug uit de VAR, maar Egypte blijft bekend als de VAR.

1967 – Zesdaagse oorlog met Israel. Met Jordanië en Syrië valt Egypte Israël aan. Ze worden verslagen. 

Eind jaren zestig wordt Hosni Moebarak, de latere president, de belangrijkste man bij de Egyptische luchtmacht.

1970 -  Abdel Nasser, 52 jaar oud, sterft door een hartaanval. Anwar Sadat volgt hem op.

1971 – Een nieuwe grondwet wordt ingevoerd. Het land wordt hernoemd tot de Arabische Republiek van Egypte.

1973 - Egypte doet een verrassingsaanval op Israël, die mislukt.

1979 - Vredesverdrag met Israel.

1981 - Anwar al-Sadat wordt op 6 oktober neergeschoten door leden van de Egyptische Islamitische Jihad. Hij overlijdt aan zijn verwondingen en wordt opgevolgd door zijn vicepresident Hosni Moebarak. Deze wordt gekozen als de nieuwe president door een nationaal referendum.

1989 - Egypte vormt samen met Irak, Jordanië en (Noord-)Jemen de Arabische Samenwerkingsraad.

1990 – Als gevolg van de Iraakse invasie in Koeweit valt de Arabisch Samenwerkingsraad uiteen.

1995 - De regerende Nationaal-Democratische Partij behalt een grote overwinning. De parlementsverkiezingen gaan echter gepaard met veel gewelddadigheden en fraude.

2004 – Begrafenis van de Palestijnse leider Arafat, in Cairo.

2005 - President Moebarak wordt herkozen voor een vijfde ambtstermijn.

2011 - De volksopstand en politieke omwenteling in Tunesië inspireerde mensen in Egypte massaal de straat op te gaan. De demonstraties zijn het grootste protest tegen president Moebarak in 30 jaar en in het algemeen sinds de revolutie van 1952. De betogers eisen meer vrijheid en democratie (tegen onderdrukking en martelingen), een betere verdeling van de welvaart (tegen armoede en werkeloosheid). Ook de corruptie is een doorn in hun oog. Na 18 dagen van protest doet Moebarak op 11 februari afstand van de troon.

Na het aftreden van Moebarak heeft de Hogere Raad van de Strijdkrachten het parlement van Egypte ontbonden, de grondwet buiten werking gesteld. Een comité moet een nieuwe grondwet opstellen. De Hogere Raad van de Strijdkrachten blijft aan de macht tot aan de democratische presidentsverkiezingen in 2012. In november 2011 worden verkiezingen voor een burgerregering gehouden.

Na de omwenteling lopen de spanningen met Israël op, nadat Israël per ongeluk vijf Egyptische agenten had doodgeschoten in het grensgebied tijdens een vergeldingsactie na Palestijnse aanslagen bij de Israelische stad Eilat. Om de de Israelische ambassade in Caïro te beschermen tegen woedende reacties van Egyptenaren, heeft Egypte een 2,5 meter hoge muur om het gebouw gemaakt. 

Christenen. Sinds het einde van het tijdperk van Hosni Mubarak in 2011 zijn de kopten in Egypte vaker doelwit van terroristische aanslagen.

2013. In de zomer zet het leger de islamitische president Mohamed Mursi van de Moslimbroederschap af, waarna een interimregering wordt ingesteld.

Sinds de afzetting van Morsi zijn er regelmatig aanslagen in de Sinaï, vaak door radicaal-islamitische strijdgroepen gelieerd aan Islamitische Staat (IS), waarbij honderden militairen, agenten, christenen en soefi-aanhangers om het leven komen. Ook koptische christenen en hun kerken zijn regelmatig het doelwit van aanslagen.

Christenen in Egypte hebben te maken met tegenwerking en aanvallen. Aangevallen worden 492 kerkgebouwen, woningen of winkels van christenen. Egypte staat op plaats 25 van de Ranglijst Christenvervolging 2013, waarop vijftig landen staan vermeld. 

2014. el-Sissi wordt president. — Sinds 2014 is de terreurgroep Islamitische Staat (IS) actief in de Sinaï-woestijn. IS ziet die woestijn als een provincie van het kalifaat in Irak en Syrië.

2015. Een terreurgroep van Islamitische Staat (IS) haalt een Russisch vliegtuig neer. Het was opgestegen in de Egyptische badplaats Sharm-el-Sheikh en had 224 toeristen aan boord.

2017. Bij een terreuraanslag op een Soefi-moskee in de plaats Bir al-Abd, in de Sinaï-woestijn, komen honderden mensen om het leven. — In mei vindt een aanslag plaats vorig op een bus met Egyptische kopten, waarbij ten minste 29 koptische christenen gedood worden en 25 mensen gewond raken. De aanslag wordt opgeëist door de terreurgroep Islamitische Staat.

2018. Op 2 nov. 2018 komen 7 Koptische pelgrims om bij een aanslag, opgeëist door Islamitische Staat, op hun bus. De terreurgroep straft christenen voor hun steun aan president el-Sissi.

Toekomst

In de toekomst zal er een burgeroorlog in Egypte uitbreken, er zal een grote droogte zijn, radeloosheid en vrees.

Jes 19:1 De Godsspraak over Egypte. Zie, de HERE rijdt op een snelle wolk en komt naar Egypte; dan beven de afgoden van Egypte voor Hem en het hart van Egypte versmelt in zijn binnenste. Jes 19:2  Dan zal Ik Egyptenaren tegen Egyptenaren ophitsen, zodat ieder van hen strijdt tegen zijn broeder en ieder tegen zijn naaste, stad tegen stad, koninkrijk tegen koninkrijk; Jes 19:3  en Egypte zal zijn bezinning verliezen en Ik zal zijn voornemen verijdelen. Dan zal men de afgoden vragen, de bezweerders, de geesten van doden en de waarzeggende geesten. Jes 19:4  En Ik zal Egypte overgeven in de macht van een hardvochtig heer, en een gestreng koning zal daarover heersen, luidt het woord van de Here, de HERE der heerscharen. Jes 19:5  Dan zal het water uit de zee verdrogen en de rivier zal drooglopen en opdrogen, Jes 19:6  zodat de rivieren stinken, de Nijlarmen van Egypte leeglopen en droog worden, riet en biezen verwelken. Jes 19:7  De vlakte langs de oevers van de Nijl, en alles wat bij de Nijl gezaaid is, verdroogt, verwaait en is niet meer. Jes 19:8  De vissers zullen zuchten en treuren, allen die de angel in de Nijl uitwerpen; zij die het net over het water uitspannen, zullen verkwijnen. Jes 19:9  De vlasbewerkers zullen beschaamd staan, evenals de linnenwevers; Jes 19:10  en zijn steunpilaren zullen verbrijzeld worden, alle loonarbeiders zullen zielsbedroefd zijn. Jes 19:11  Louter onverstandigen zijn de vorsten van Soan, de wijste raadslieden van Farao; een dwaze raad. Hoe kunt gij tot Farao zeggen: Ik ben een wijze, een zoon der koningen uit de voortijd? Jes 19:12  Waar zijn zij dan, uw wijzen? Laten zij het u toch bekend maken, opdat men wete, wat de HERE der heerscharen over Egypte besloten heeft. Jes 19:13  Verdwaasd zijn de vorsten van Soan, bedrogen de vorsten van Nof; zij die de hoeksteen zijner stammen zijn, leiden Egypte op een doolweg. Jes 19:14  De HERE heeft hun een geest van bedwelming ingegoten, zodat zij Egypte op een doolweg leiden bij al wat het doet, zoals een beschonkene in zijn uitbraaksel tuimelt. Jes 19:15  En Egypte zal geen werk hebben, dat door kop of staart, palmtak of riet, zou kunnen gedaan worden. Jes 19:16  Te dien dage zullen de Egyptenaren zijn als vrouwen: zij zullen sidderen en vrezen voor de dreigende hand van de HERE der heerscharen, waarmee Hij hen bedreigt; Jes 19:17  en het land Juda zal voor Egypte een schrik zijn; zo dikwijls iemand het daaraan herinnert, zal het vrezen voor het besluit dat de HERE der heerscharen ertegen neemt. (NBG51)

In de Bijbelse voorzeggingen over de toekomst is sprake van de koning van het Zuiden, waarschijnlijk Egypte. De koning van het Zuiden zal optrekken tegen de Joodse koning (de Antichrist).

Da 11:40 En op den tijd van het einde, zal de koning van het Zuiden tegen hem met hoornen stoten; en de koning van het Noorden zal tegen hem aanstormen, met wagenen, en met ruiteren, en met vele schepen; en hij zal in de landen komen, en hij zal ze overstromen en doortrekken.

De koning van het Zuiden zal deelnemen aan de belegering van Jeruzalem. In de toekomst zal Egypte tot een woestenij worden vanwege het doden van Judeeërs: 

Joe 3:19 Egypte zal worden tot een woestenij, Edom zal worden tot een woeste wildernis vanwege het geweld tegen de Judeeërs: in hun land hebben zij onschuldig bloed vergoten. Joe 3:20 Maar Juda zal voor eeuwig blijven, Jeruzalem van generatie op generatie. Joe 3:21 Ik zal hun bloed voor onschuldig houden, [dat] Ik niet voor onschuldig gehouden had. En de HEERE zal wonen in Sion. (HSV)

In het vrederijk van Christus dreigt een andere straf:  

Zac 14:18 Als het geslacht van de Egyptenaren, waarop geen [regen] is [gevallen], niet zal opgaan en komen, dan zal de plaag komen waarmee de HEERE de heidenvolken zal treffen die niet zullen optrekken om het Loofhuttenfeest te vieren. Zac 14:19 Dit zal de straf zijn voor de zonde van Egypte en de straf voor de zonde van alle heidenvolken die niet zullen opgaan om het Loofhuttenfeest te vieren. (HSV)

De Egyptenaren zullen niettemin de God van Israël dienen en Die tot hen zal zeggen: "Gezegend zij Mijn volk, de Egyptenaars" (Jes. 19:25). 

Jes 19:16 Te dien dage zullen de Egyptenaars zijn als de vrouwen; en zij zullen beven en vrezen vanwege de beweging van de hand des HEEREN der heirscharen, welke Hij tegen hen bewegen zal. Jes 19:17 En het land van Juda zal den Egyptenaren tot een schrik zijn; zo wie het vermelden zal, die zal in zichzelven bevreesd wezen vanwege den raad des HEEREN der heirscharen, dien Hij tegen hen beraadslaagd heeft. Jes 19:18  Te dien dage zullen er vijf steden in Egypteland zijn, sprekende de spraak van Kanaän, en zwerende den HEERE der heirscharen; een zal genoemd zijn een stad der verstoring. Jes 19:19 Te dien dage zal de HEERE een altaar hebben in het midden van Egypteland, en een opgericht teken aan haar landpalen voor den HEERE. Jes 19:20 En het zal zijn tot een teken, en tot een getuigenis den HEERE der heirscharen in Egypteland, want zij zullen tot den HEERE roepen vanwege de verdrukkers, en Hij zal hun een Heiland en Meester zenden, Die zal hen verlossen. Jes 19:21 En de HEERE zal den Egyptenaren bekend worden, en de Egyptenaars zullen den HEERE kennen te dien dage; en zij zullen [Hem] dienen [met] slachtoffer, en spijsoffer, en zij zullen den HEERE een gelofte beloven en betalen. Jes 19:22 En de HEERE zal de Egyptenaars dapper slaan, en genezen; en zij zullen zich tot den HEERE bekeren, en Hij zal Zich van hen verbidden laten, en Hij zal hen genezen. Jes 19:23 Te dien dage zal er een gebaande weg wezen van Egypte in Assyrie, dat de Assyriers in Egypte, en de Egyptenaars in Assyrie komen zullen; en de Egyptenaars zullen met de Assyriers [den] [Heere] dienen. Jes 19:24 Te dien dage zal Israël de derde wezen met de Egyptenaren en met de Assyriers, een zegen in het midden van het land. Jes 19:25 Want de HEERE der heirscharen zal hen zegenen, zeggende: Gezegend zij Mijn volk, de Egyptenaars, en de Assyriers, het werk Mijner handen, en Israël, Mijn erfdeel!  (SVV)

Meer informatie

Over de farao's of koningen van Egypte, zie farao.

Over de geschiedenis van Egypte vóór 1922, zie Geschiedenis van Egypte