Gadara

Gadara was een Hellenistisch-Romeinse stad ten zuidwesten van het meer van Galilea. In de tijd van het Nieuwe Testament was Gadara het bestuurlijk en economisch centrum van de Decapolis.

De Hebreeuwse naam is גדרה, gad´a-ra of גדר, ga-der. In het Grieks: Γάδαρα. De stad werd periodiek ook Antiochia of Antiochia Semiramis (Grieks: Αντιόχεια της Σεμίραμης) en Seleucia genoemd. Tijdens de Romeinse periode was Gadara een semiautonome stad van de Decapolis. Op en naast de ruïnes van Gadara ligt thans het dorp Umm Qais (Arabisch: أم قيس). De archeologische site bevindt zich op een heuvel ten westen van het huidige dorp Umm Qais. Vanaf de heuvel heeft men een weids zicht over de Golanhoogten en het noordelijk deel van het meer van Galilea.

Te Gadara was een theater met drieduizend zitplaatsen, waaronder een groot aantal vrijstaande zetels met hoge rug bestemd voor belangrijke personen. Ook zijn er de resten van een Byzantijnse kerk uit de vijfde of zesde eeuw gevonden.

Geschiedenis

In de 3de eeuw v.C. werd Gadara gesticht door de Ptolemaeën, als een grenspost met het rijk van de Seleuciden in het noorden. Zij werd veroverd door de Seulecidische koning Antiochus III de Grote in 218 v.Chr. en een eeuw later door de Hasmonese vorst Alexander Janneüs.

In 63 v. Chr. werd zij ingenomen door de legers van de Romeinse generaal Pompeius. Deze liet de onder de Hasmoneeën verwoeste stad wederopbouwen. De stad kreeg een zekere graad van autonomie als een van de steden van de Decapolis en kende een grote bloei vooral in de tweede en derde eeuw. Gadara werd een centrum voor filosofie, dicht- en theaterkunst. Beroemde Gadarese filosofen waren Meleager van Gadara, Theodorus van Gadara en Philodemus van Gadara.

Tijdens de Herodiaanse periode was Gadara het bestuurlijk en economisch centrum van de Decapolis.

Tijdens de Joodse Oorlog (66-70 na Chr.) hadden de steden van Dekapolis veel te lijden van de Zeloten die plundertochten in het gebied ondernamen. Onder meer in Gadara werden de Joodse inwoners afgeslacht.

Begin 4de eeuw was Gadara de zetel van een bisdom en het bleef belangrijk tijdens de Byzantijnse periode.

Na de verovering door de Arabieren, na de Slag bij de Jarmuk in 636, kwam Gadara onder moslimbewind.

In 747 verwoeste een aardbeving de stad, waarna ze werd verlaten.

Tijdens de jaren 1890 – onder het Ottomaanse bewind - ontstond een klein dorp op de Romeinse ruïnes waarbij de bewoners de oude stenen gebruikten om hun huizen op te trekken. Pas in 1986 werden deze huizen ontruimd met de bedoeling de archeologische opgravingen, begonnen in de 19de eeuw, verder mogelijk te maken. Dit is tot nu toe niet gebeurd.

Meer informatie

Umm_Qais, nl.wikipedia.org. Bevat ook informatie voor toeristen.

Bron

Umm_Qais, nl.wikipedia.org. Tekst hiervan is onder wijziging verwerkt op 5 feb. 2020.