Handelingen 15

Handelingen 15 is een hoofdstuk van Handelingen van de Apostelen, een geschrift in de Bijbel, en telt 41 verzen.

■ Hoofdstukken van Handelingen van de Apostelen samengevat en/of becommentarieerd: · 1 · 2 · 3 · 4 · 5 · 6 · 7 · 8 · 9 · 10 · 11 · 12 · 13 · 14 · 15 · 16 · 17 · 18 · 19 · 20 · 21 · 22 · 23 · 24 · 25 · 26 · 27 · 28

■ Onderwerpen van Handelingen van de Apostelen: Onderwerpen

Samenvatting

1-3 In de gemeente te Antiochië ontstaat redetwist over de besnijdenis van de bekeerde heidenen. 4 Paulus en Barnabas naar Jeruzalem gezonden voor beraadslaging over de kwestie. 5-21 In Jeruzalem doen Paulus en Barnabas verslag. Behandeling en beslechting van de kwestie door de apostelen en oudsten in Jeruzalem. 22-31 Verordeningen voor de discipelen uit de heidenvolken. Paulus en Barnabas keren terug, met Judas en Silas, naar Antiochië en maken de verordeningen bekend. 32-35 Dienst en terugkeer van Judas en Silas. 36-41 Tweede zendingsreis van Paulus, met Silas, na scheiding van Barnabas over Johannes Markus.

1

Hnd 15:1 En sommigen die waren gekomen van Judea, leerden de broeders: Als u niet wordt besneden naar het gebruik van Mozes, kunt u niet behouden worden. (TELOS)

Ook in Jeruzalem trad het Judaïsme naar voren.

Hnd 15:5 Enigen echter van hen die van de sekte der farizeeen waren, die tot geloof waren gekomen, stonden uit hun midden op en zeiden dat men hen moest besnijden en bevelen de wet van Mozes te bewaren. (TELOS)

2

Hnd 15:2 Toen er nu strijd en niet weinig redetwist van de zijde van Paulus en Barnabas tegen hen ontstond, bepaalden zij dat Paulus en Barnabas en enige anderen uit hen zouden opgaan naar de apostelen en oudsten in Jeruzalem over deze twistvraag. (TELOS)

Niet weinig redetwist. Ook in Jeruzalem zou later "veel redetwist" (vers 7) ontstaan.

4

Hnd 15:4 En in Jeruzalem aangekomen werden zij ontvangen door de gemeente, de apostelen en de oudsten; en zij berichtten alles wat God met hen had gedaan. (TELOS)

Zij berichtten alles enz. Dit deden zij eerder in Antiochië (Syrië)

Hnd 14:27 Toen zij nu daar waren aangekomen en de gemeente hadden vergaderd, berichtten zij alles wat God met hen had gedaan en dat Hij voor de volken een deur van geloof had geopend. (TELOS)

5

Hnd 15:5 Enigen echter van hen die van de sekte der farizeeen waren, die tot geloof waren gekomen, stonden uit hun midden op en zeiden dat men hen moest besnijden en bevelen de wet van Mozes te bewaren. (TELOS)

In Antiochië (Syrië) waren er sommigen die leerden dat de niet-Joodse mannen besneden moesten worden.

Hnd 15:1 En sommigen die waren gekomen van Judea, leerden de broeders: Als u niet wordt besneden naar het gebruik van Mozes, kunt u niet behouden worden. (TELOS)

7

Hnd 15:7 Toen er nu veel redetwist was ontstaan, stond Petrus op en zei tot hen: Mannen broeders, u weet dat God lang geleden mij onder u heeft uitverkoren, opdat de volken door mijn mond het woord van het evangelie zouden horen en geloven. (TELOS)

Veel redetwist. Ook in Antiochië (Syrië) was "niet weinig redewist" (vers 2).

14

Hnd 15:14  Simeon heeft verhaald hoe God in het eerst erop heeft toegezien uit de volken een volk aan te nemen voor zijn naam. (Telos)

Simeon heeft verhaald. Zie verzen 7-11.

Op de Pinksterdag, toen de Heilige Geest de discipelen van de Heer Jezus tot één lichaam samenvoegde, werd in allerlei talen gesproken, ten teken dat verscheidene volken de heilsboodschap zouden horen. De eerste leerlingen waren Israëlieten, doch spoedig zouden heidenen worden toegevoegd.

15

Hnd 15:15  En hiermee stemmen de woorden van de profeten overeen, zoals geschreven staat: (Telos)

Hiermee. Met het feit dat God begonnen is een volk aan te nemen voor zijn naam.

De woorden van de profeet. Onder wie Amos, die nu wordt aangehaald.

16

Hnd 15:16  ‘Daarna zal Ik terugkeren en de tent van David weer opbouwen die vervallen is; en wat daarvan is omvergehaald, zal Ik weer opbouwen en Ik zal haar weer oprichten, (Telos)

Zie vzn. 17 en 18. Jakobus haalt woorden van de profeet Amos aan uit Am. 9:11-12.

Am 9:8  Ziet, de ogen des Heeren HEEREN zijn tegen dit zondig koninkrijk, dat Ik het van den aardbodem verdelge; behalve dat Ik het huis Jakobs niet ganselijk zal verdelgen, spreekt de HEERE. Am 9:9  Want ziet, Ik geef bevel, en Ik zal het huis Israëls onder al de heidenen schudden, gelijk als [zaad] geschud wordt in een zeef; en niet een steentje zal er ter aarde vallen. Am 9:10  Alle zondaars Mijns volks zullen door het zwaard sterven; die daar zeggen: Het kwaad zal tot ons niet genaken, noch [ons] voorkomen.
Am 9:11 Te dien dage zal Ik de vervallen hut van David weder oprichten, en Ik zal haar reten vertuinen, en wat aan haar is afgebroken, weder oprichten, en zal ze bouwen, als in de dagen van ouds;  Am 9:12  Opdat zij erfelijk bezitten het overblijfsel van Edom, en al de heidenen, die naar Mijn Naam genoemd worden, spreekt de HEERE, Die dit doet. Am 9:13  Ziet, de dagen komen, spreekt de HEERE, dat de ploeger den maaier, en de druiventreder den zaadzaaier genaken zal; en de bergen zullen van zoeten wijn druipen, en al de heuvelen zullen smelten. Am 9:14  En Ik zal de gevangenis van Mijn volk Israël wenden, en zij zullen de verwoeste steden herbouwen en bewonen, en wijngaarden planten, en derzelver wijn drinken; en zij zullen hoven maken, en derzelver vrucht eten. Am 9:15  En Ik zal ze in hun land planten; en zij zullen niet meer worden uitgerukt uit hun land, dat Ik hunlieden gegeven heb, zegt de HEERE, uw God. (SV)

Jakobus' citaat is niet letterlijk afkomstig uit het Hebreeuws, noch uit de Septuaginta, die ook verschilt van het Hebreeuws. Het zeventiende vers wordt wel letterlijk uit de Septuaginta geciteerd; maar in de 16e blijft alleen de algemene betekenis van de aangehaalde passage behouden. De profeet Amos had in Amos 9:8-10 het kwaad beschreven dat het huis en koninkrijk van Israël zou treffen. Maar daarna, “op die dag” (Am. 9:11), dat Hij weer naar Israël zou omzien, zou Hij Israël herstellen en zijn koninkrijk herstellen. En dat niet alleen: aan Israël zouden ook de bekeerde heidenen (Edomieten en anderen) toegevoegd worden. Vers 17 van Hand. 15 wordt zo weergegeven in Am 9:12 in de Septuaginta.

Daarna. Sommige uitleggers verstaan dit zo: 'daarna' wil zeggen: na de vorming van de gemeente (vs. 14). Hiertegen kan men inbrengen dat 'Daarna' het begin is van een aanhaling en dat het Jakobus hierom gaat: God is gekomen om Israël te herstellen opdat de overige (niet-Israëlitische) mensen de Heer zoeken. Het is Gods wil dat de volken zich tot Hem bekeren.

Tent. Het Griekse woord is σκηνη, skene, en wordt ook gebruikt voor de tenten waarin Abraham heeft gewoond (Hebr. 11:9), de drie tenten die Petrus voorstelt op te zetten op de berg (der verheerlijking) en voor de tent van Moloch (Hand. 7:43) en voor de tent der getuigenis, d.i. de tabernakel (Hand. 7:44; Hebr. 8:5; 9:2-3, 6, 8, 21; 13:10) en voor de tabernakel in de hemel (Hebr. 8:2; 9:11; Opb. 13:6; 15:5) en de tabernakel van God bij de mensen in de eeuwige toestand (Opb. 21:3).

Sommige uitleggers verstaan door 'de tent van David' het verplaatsbare heiligdom die Mozes in de woestijn heeft opgericht. Daarbij zou de wet van Mozes weer van kracht worden.

De tent van David ... die vervallen is. Door de ontrouw van het volk en door Gods strafgericht daarover was de dynastie van David en zijn nakomelingen in verval geraakt en afgebroken. Het gelovig overblijfsel, dat in Jezus geloofde, was het begin van het herstel van Israël en tevens van de bekering van heidenen. Want het overblijfsel verkondigt het evangelie aan de heidenen, die vervolgens God gaan zoeken.

24

Handelingen 15:24  Daar wij hebben gehoord, dat enigen van ons zijn uitgegaan en u met woorden in verwarring hebben gebracht en uw zielen aan het wankelen hebben gemaakt, aan wie wij dat niet hadden geboden, (Telos)

Enigen van ons zijn uitgegaan. Zie vs. 1: "Sommigen die waren gekomen van Judea".

27

Handelingen 15:27  Wij hebben dan Judas en Silas gezonden, die ook mondeling hetzelfde zullen berichten. (Telos)

Wij hebben dan Judas en Silas gezonden. Dit waren ook "sommigen die waren gekomen van Judea" (vs. 24), maar met een andere boodschap. Zij bevestigden met hun aanwezigheid en mondelinge toelichting de leer van Paulus en Barnabas, die partij waren in de redetwist met de wettische Judeeërs in Antiochië.

33

Handelingen 15:33  Nadat zij nu enige tijd waren gebleven, lieten de broeders hen met vrede gaan naar degenen die hen hadden gezonden. (Telos)

Lieten ... hen met vrede gaan. Met de gewone zegenwens: "gaat heen in vrede!". In het Oosten was de gewone groet bij het afscheid "Ga(at) in vrede" ofwel "Ga(at) heen in vrede".

1 Samuël 1: ¹⁷ Toen antwoordde Eli en zeide: Ga heen in vrede, en de God Israëls zal uw bede geven, die gij van Hem gebeden hebt.

1 Samuël 20: ⁴² Toen zeide Jonathan tot David: Ga in vrede; hetgeen wij beiden in den Naam des HEEREN gezworen hebben, zeggende: De HEERE zij tussen mij en tussen u, en tussen mijn zaad en tussen uw zaad, zij tot in eeuwigheid! Daarna stond hij op, en ging heen; en Jonathan kwam in de stad.

1 Samuël 29: ⁷ Zo keer nu om, en ga in vrede, opdat gij geen kwaad doet in de ogen van de vorsten der Filistijnen.

38

38 Paulus echter achtte het juist, hem die hen van Pamfylie af in de steek had gelaten en niet met hen was meegegaan naar het werk, niet mee te nemen. (Telos) 

Paulus achtte Johannes Markus niet beproefd.

1Ti 3:10  En laten dezen ook eerst beproefd worden, en als zij onstraffelijk zijn daarna dienen. (Telos)

1Co 16:3  En wanneer ik aankom, zal ik hen die u beproefd acht, met brieven zenden om uw liefdegave naar Jeruzalem over te brengen; (Telos)

41

41 En hij ging Syrie en Cilicie door en versterkte de gemeenten. (Telos) 

Tweede zendingsreis van de apostel Paulus (Hand. 15:36-18:22), volgend op een eerste en gevolgd door een derde. Route: Antiochië (Syrië) → Syrië → Cilicië → Derbe → Lystra → Frygië, Galatië → Mysië → Troas → Samothráce → Macedonië → Neápolis → Filippi → Amfipolis → Apollonia → Thessaloníka → Beréa → Athene → Korinthe → Kenchrea → Efeze → Caesarea (Maritima) → Jeruzalem → Antiochië (Syrië)