Hemor

Hemor, Hamor of, uit het Hebreeuws overgeschreven Chamor, was de vorst der Hevieten, te Sichem woonachtig, van wiens zonen Jakob een stuk land kocht. Later wil Hemor, door het huwelijk van zijn zoon Sichem met de dochter van Jakob, zijn stam met de Israëlieten verbinden. Dit bracht hem ten val. In schijn werd zijn begeerte gunstig aangehoord, doch slechts om hem te zekerder te treffen. Hij viel als slachtoffer van de verraderlijke handelwijze van Dina's broers.

Naam. De Hebreeuwse naam is חמור, Chamor, wat betekent "ezel". De eigennaam komt 13x voor in het Oude Testament. Het Strongnummer is H2544. De Engelse naam is: Hamor.

Op het gekochte stuk land richtte Jakob een altaar op.

Ge 33:19  Hij kocht het stuk land waarop hij zijn tent gezet had voor honderd geldstukken van de zonen van Hemor, de vader van Sichem. Ge 33:20  Hij richtte daar een altaar op en gaf het [de naam]:De God van Israël [is] God. (HSV)

Bronnen

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Hemor' is op 19 okt. 2020 onder wijziging verwerkt.

Hebreeuws-Nederlands Lexicon; op basis van Strong-coderingen. Onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia. Het is gebaseerd op het Engelstalige Online Bible Hebrew-Englisch Lexicon van Larry Pierce.