Herman Bavinck
Herman Bavinck (1854–1921) was een Nederlands predikant, gereformeerd theoloog en politicus (Anti-Revolutionaire Partij). Als hoogleraar was hij, met Abraham Kuyper, de grondlegger van het neocalvinisme in Nederland. Zijn belangrijkste werk is zijn vierdelige Gereformeerde Dogmatiek.
Hij werd geboren op 13 december 1854 te Hoogeveen en ontsliep, 66 jaar oud, op 29 juli 1921 te Amsterdam. Hij doceerde aan de Theologische School te Kampen en daarna aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Hij had een brede blik en voerde genuanceerde gesprekken aan met tegenstanders.
Geschriften:
- De theologie van prof. dr. D. Chantepie de la Saussaye (1884)
- De algemeene genade (1894)
- Gereformeerde dogmatiek (4 dln., 1895–1901)
- Beginselen der psychologie (1897)
- De zekerheids des geloofs (1901)
- Hedendaagsche moraal (1902)
- Paedagogische beginselen (1904)
- Christelijke wereldbeschouwing (1904)
- Christelijke wetenschap (1904)
- Bilderdijk als denker en dichter (1906)
- Wijsbegeerte der Openbaring (1908)
- Magnalia Dei; onderwijs in de Christelijke Religie naar Gereformeerde Belijdenis (1909)
- Modernisme en orthodoxie (1911)
- Handleiding bij het onderwijs in den christelijken godsdienst (1913)
- De opvoeding der rijpere jeugd (1916)
- Verzamelde opstellen (1921)
- Kennis en leven (1922)
- Revelatie en inspiratie (1968).
Meer informatie
Fokke Pathuis, Herman Bavinck - orthodox christen in een moderne samenleving. GereformeerdKerkblad.nl, 27 juli 2021. Over de betekenis van Bavinck voor ons vandaag.
James Eglinton, Herman Bavinck: 100 Years on. TheGospelCoalition.org, 29 juli 2021.
James Eglinton, Bavinck: A Critical Biography. Uitgever: Baker Academic, 2020.