Honigdauw

Uit Christipedia

Honigdauw of honingdauw is kleverig, suikerachtig vocht waarmee ’s zomers soms bladeren en stengels van sommige planten bedekt zijn, en dat afgescheiden wordt door bladluizen, of op grasachtige planten, b.v. rogge, veroorzaakt wordt door een schimmel.

Honigdauw was een van de vloeken die Israël bij ongehoorzaamheid zouden treffen.
De 28:22 De HEERE zal u slaan met tering, en met koorts, en met vurigheid, en met hitte, en met droogte, en met brandkoren, en met honigdauw, die u vervolgen zullen, totdat gij omkomt. (SV)
De Herziene Statenvertaling heeft hier met 'meeldauw' vertaald.
De 28:22 De HEERE zal u treffen met tering, koorts en ontsteking, met hitte en droogte, en met korenbrand en meeldauw, die u achtervolgen zullen totdat u omkomt. (HSV)
Honigdauw was een van de plagen die God bracht over de uit Babel teruggekeerde Joden.
Hag 2:17 (2-18) Ik sloeg ulieden met brandkoren, met honigdauw en met hagel, al het werk uwer handen; en gij [keerdet] u niet tot Mij, spreekt de HEERE. (SV)
Ook de NBG51-vertaling heeft ‘honigdauw’. De Herziene Statenvertaling en andere latere vertalingen hebben ‘meeldauw’.
Hag 2:17 (2:18) Ik sloeg u met korenbrand en met meeldauw en met hagel, al het werk van uw handen, maar u [keerde] u niet naar Mij, spreekt de HEERE. (HSV)
Meeldauw (Eng. mildew) is een plantenziekte veroorzaakt door schimmels waarbij het blad en andere delen van planten overdekt raken met een zacht, wit tot grauwwit overtreksel dat bestaat uit verschillende tot de meeldauwschimmels behorende zwammen. Meeldauwschimmel is de schimmel die meeldauw op planten veroorzaakt.

Bron

Van Dale's Groot woordenboek der Nederlandse taal (13e uitgave), digitale versie, jaar 2000.