Jesaja (boek)/Hoofdstuk 46

Jesaja (boek):

• Hoofdstuk 1
• Hoofdstuk 10
• Hoofdstuk 11
• Hoofdstuk 12
• Hoofdstuk 13
• Hoofdstuk 14
• Hoofdstuk 15
• Hoofdstuk 16
• Hoofdstuk 17
• Hoofdstuk 18
• Hoofdstuk 19
• Hoofdstuk 2
• Hoofdstuk 20
• Hoofdstuk 21
• Hoofdstuk 22
• Hoofdstuk 23
• Hoofdstuk 24
• Hoofdstuk 25
• Hoofdstuk 26
• Hoofdstuk 27
• Hoofdstuk 28
• Hoofdstuk 29
• Hoofdstuk 3
• Hoofdstuk 30
• Hoofdstuk 31
• Hoofdstuk 32
• Hoofdstuk 33
• Hoofdstuk 34
• Hoofdstuk 35
• Hoofdstuk 36
• Hoofdstuk 37
• Hoofdstuk 38
• Hoofdstuk 39
• Hoofdstuk 4
• Hoofdstuk 40
• Hoofdstuk 41
• Hoofdstuk 42
• Hoofdstuk 43
• Hoofdstuk 44
• Hoofdstuk 45
• Hoofdstuk 46
• Hoofdstuk 47
• Hoofdstuk 48
• Hoofdstuk 49
• Hoofdstuk 5
• Hoofdstuk 50
• Hoofdstuk 51
• Hoofdstuk 52
• Hoofdstuk 53
• Hoofdstuk 54
• Hoofdstuk 55
• Hoofdstuk 56
• Hoofdstuk 57
• Hoofdstuk 58
• Hoofdstuk 59
• Hoofdstuk 6
• Hoofdstuk 60
• Hoofdstuk 61
• Hoofdstuk 62
• Hoofdstuk 63
• Hoofdstuk 64
• Hoofdstuk 65
• Hoofdstuk 66
• Hoofdstuk 7
• Hoofdstuk 8
• Hoofdstuk 9

---

Hoofdstuk 46 wordt hieronder samengevat en/of een of meer passages worden becommentarieerd.

Samenvatting

De afgoden van Babel kunnen niet dragen en verlossen, zoals de enige God dat met Israël doet (1-7). Israël gedenke zijn onvergelijkbare God en hore naar Hem, die toekomstige dingen voorzegt en doet komen. Hij zal heil en heerlijkheid zal geven. (8-13).

Jes. 46:1

Jes 46:1 Bel is gekromd, Nebo wordt nedergebogen, hun afgoden zijn geworden voor de dieren en voor de beesten; uw opgeladen pakken zijn een last voor de vermoeide [beesten]. (SV)

De Babylonische afgoden Bel en Nebo moeten onmachtig buigen onder de last van de nood der Babyloniërs (vgl. vers 2). De goden kunnen hen niet redden en dragen (vgl. de tegenstelling met Jahweh in de verzen 3v). De afgodsbeelden moeten door de lastdieren worden meegedragen met de Babyloniërs die in gevangenschap gaan (vgl. vers 2).

Jes. 46:4

Jes 46:4  En tot den ouderdom toe zal Ik Dezelfde zijn, ja, tot de grijsheid toe zal Ik [ulieden] dragen; Ik heb het gedaan, en Ik zal [u] opnemen, en Ik zal dragen en redden. (SV)

In tegenstelling tot Ben en Nebo (vers 1), die, in plaats van te dragen, tot een te dragen last zijn geworden, zal God Israël blijven dragen.

Jes. 46:8

Jes 46:8  Gedenkt hieraan, en houdt u kloekelijk, brengt het weder in het hart, o u overtreders! (CP)

U overtreders. De Israëlieten, "die verre van de gerechtigheid" (12) zijn en die tot de verering van andere goden neigen of zich al voor hen gebogen hebben.

Jes. 46:10

Jes 46:10  Die van den beginne aan verkondigt het einde, en van ouds af die dingen, die nog niet geschied zijn; Die zegt: Mijn raad zal bestaan, en Ik zal al Mijn welbehagen doen. (SV)

God kent en voorzegt de zaken en personen die er nog niet zijn. Zo verkondigt hij tevoren het optreden van Kores (vers 11).

Jes. 46:11

Jes 46:11  Die een roofvogel roept van het Oosten, een man van Mijn raad uit een ver land; ja, Ik heb [het] gesproken, Ik zal het ook doen komen; Ik heb [het] geformeerd, Ik zal het ook doen. (CP)

Een roofvogel ... van het oosten, een man van Mijn raad uit een ver land. God doelt op Kores, die eerder is genoemd (44:28; 45:1). Kores wordt vergeleken met een roofvogel. Treffend is dat, volgens de Griekse schrijver Xenophon (5e - 4e eeuw v.C.), het veldteken van deze koning later werkelijk uit een gouden adelaar met uitgebreide vleugels op de staken gedragen, evenals de adelaar van de Romeinen en van Bonaparte, bestond.

Jes. 46:13

Jes 46:13  Ik breng Mijn gerechtigheid nabij, zij zal niet verre wezen, en Mijn heil zal niet vertoeven; maar Ik zal heil geven in Sion, aan Israël Mijn heerlijkheid. (SV)

Ik breng Mijn gerechtigheid nabij. Dat is op het hoogst gebeurd in de persoon van Jezus Christus.