John Gill
John Gill (1697-1771) was een Engelse theoloog en baptistenpredikant, een vurig verdediger van het calvinisme en een groot kenner van de grondtalen van de Schrift. Hij is bekend door zijn bijbelcommentaar op het Oude en Nieuwe Testament.
Op zijn 12e werd hij aangesproken door een preek van zijn predikant William Wallis over Gen. 3:19:
Ge 3:9 En de HEERE God riep Adam en zei tegen hem: Waar bent u? (HSV)
De boodschap leidde uiteindelijk tot Johns bekering. Toen hij 18 jaar was, deed hij belijdenis van zijn geloof.
Door zelfstudie maakte Gill zich de academische theologie eigen, inclusief de grondtalen. De liefde voor de Hebreeuwse taal bleef hem bij.
In 1719 werd hij predikant in een baptistenkerk waar later de bekende prediker Spurgeon zou dienen. De kerk van Gill ondersteunde de prediking van George Whitefield, die in het nabijgelegen Kennington Park in Londen zijn boodschap bracht.
Vanwege zijn verdiensten voor de theologie, met name in zijn commentaren, ontving Gill in 1748 een eredoctoraat van de Universiteit van Aberdeen.
Zijn belangrijkste schriftelijke werken zijn:
- The Doctrine of the Trinity Stated and Vindicated (London, 1731)
- The Cause of God and Truth (4 parts, 1735–8), a retort to Daniel Whitby's Five Points
- An Exposition of the New Testament (3 vols., 1746–8), samen met zijn Exposition of the Old Testament (6 vols., 1748–63), vormt zijn hoofdwerk.
- A Collection of Sermons and Tracts
- A Dissertation Concerning the Antiquity of the Hebrew Language, Letters, Vowel-Points, and Accents (1767)
- A Body of Doctrinal Divinity (1767)
- A Body of Practical Divinity (1770).
De beroemde Bijbelverklaring ‘Patrick, Polus en Wels’ is voor wat betreft het Nieuwe Testament vooral samengesteld uit de werken van John Gill.
Bronnen
Artikel John Gill (theologian), op Wikipedia (Engels)