Maon
Maon is in de Bijbel de naam van 1) een zoon van Sammai en een nakomeling van Juda, en 2) een stad in het gebergte van Juda. In de woestijn van Maon vertoefde David, toen hij voor Saul vluchtte.
De naam "Maon" betekent "verblijfplaats"[1]. Het Strongnummer is 4584. De naam komt 8x voor in het Oude Testament.
Moan, zoon van Sammai
Uit 1 Kron. 2: 45, waar een zekere Maon gezegd wordt af te stammen van Kaleb door Hebron, Rekem en Samurai, mag men misschien besluiten, dat de vestiging van Maon door Kalebieten van uit Hebron heeft plaats gehad, evenals Beth-Zur van uit Maon gesticht werd.
1Kr 2:45 De kinderen van Sammai nu waren Maon; en Maon was de vader van Beth-zur. (SV)
De stad Maon
Maon was een stad in Juda, bij de stad Karmel, waarom het in Joz. 15: 55 en 1 Sam. 25: 2 (als woonplaats van Nabal) met Karmel genoemd wordt. David hield zich een tijd lang op in de woestijn van Maon (1 Sam. 23: 24 v.) .
De naam Maon is bewaard gebleven in de heuvel Ma'in, ongeveer een half uur gaans ten zuiden Karmel, 12 km[1] ten zuidoosten van Hebron.
Bronnen
P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Maon' is op 3 dec. 2016 verwerkt.
Ed. Rhiem, C.H. van Rhijn (red.), Bijbelsch woordenboek voor ontwikkelde lezers der Heilige Schriften (Utrecht: Kemink & Zoon, 1885-1886) s.v. Moan. De tekst van dit lemma is op 3 dec. 2016 verwerkt.