Metranus van Alexandrië
Metranus van Alexandrië was een gelovige die in de 3e eeuw n.C. te Alexandrië (Egypte) als martelaar stierf.
Metranus was een godvruchtig, bejaard man, die, om de belijdenis van Christus, door het oproerige volk te Alexandrië, een stad in Egypte binnen het Romeinse rijksgebied, gevangen genomen werd. Men wilde hem dwingen om godslasteringen uit te spreken, dat is, om de naam van God te lasteren, en Zijn Gezalfde, de Heere Jezus Christus, te verloochenen. Toen hij dit weigerde, sloeg men hem met stokken over het gehele lichaam, terwijl zijn aangezicht met scherpe rieten doorstoken werd. Toen hij aldus gepijnigd en gemarteld was, werd hij buiten de stad geworpen en ter dood gestenigd. Dit gebeurde c. 250 n.C. onder het bewind van Romeinse keizer Decius, die regeerde 249-251 n.C.
Alexandrië was als het ware de schouwplaats van alle tirannie. Metranus was één van hen die daarin die tijd om de naam van Christus werden omgebracht. Dionysius van Alexandrië schreef over het martelaarschap van Metranus.
Meer informatie
Over de vervolging van christenen, zie art. Vervolging van christenen.
Bron
Adrianus Haemstede, Historie der martelaren; Die, om de getuigenis der evangelische waarheid, hun bloed gestort hebben, van Christus onze Zaligmaker af tot het jaar 1655. Amsterdam: 1671. Herziene druk 1881. Online: http://www.iclnet.org/pub/resources/...martelaren.htm. Hieraan is tekst ontleend en dit lemma verwerkt.