Mirte

Bloei van de gewone mirte

De mirte, mirt of mirteboom (Hebr. hadas) is een altijdgroene heester met eironde of lancetvormige bladeren, alleenstaande witte bloemen en donkerblauwe bessen (Myrtus communis). De plant is in Israël inheems en wordt verschillende keren in de Bijbel genoemd.

Gewone mirte of Myrtus Communis

Hoewel de mirte meer een struik is dan een boom, kan hij onder gunstige omstandigheden wel 7 tot 8 meter hoog worden. Het is een struik met kleine leerachtige blaadjes die zowel ’s zomers als ’s winters groen blijven. Gedurende de hele zomer bloeit de plant rijk met geurende, kleine witte bloempjes die beschikken over een groot aantal uitstekende meeldraden. Na de bevruchting ontstaan er blauwzwarte besjes.

Planten kunnen zowel uit zaad als uit stek worden opgekweekt. In huis moet ze zo licht mogelijk op een zonnige vensterbank staan. In de zomer is een zonnige plek op een terras ideaal. In de winter overhouden kan in een koele en vorstvrije ruimte op een zo licht mogelijke plaats.

De mirte is het enige lid van de Myrtaceae die nog in Zuid-Europa voorkomt. De meeste soortgenoten van deze plantengroep groeien in de tropen en de subtropen.

De gewone mirte (Myrtus communis) is in Israël inheems en groeit daar op plaatsen met voldoende vocht, veelal in dalen en valleien. Hij wordt gevonden aan de oevers van de Jordaan maar ook elders, tot in het Golangebergte toe.

De gewone mirte wordt in de Bijbel aangeduid met het Hebreeuwse woord ”hadas”. De boom wordt zes maal in de Bijbel (Oude Testament) genoemd. Wanneer Jesaja bijvoorbeeld in hoofdstuk 41 van Gods verlossingswerk in Israël spreekt, zegt de Heere in vers 19 dat Hij in de woestijn de cederboom, de sittimboom, de mirteboom en de olieachtige boom zal zetten. Later zegt dezelfde profeet dat er in plaats van een distel een mirte zal opgroeien (Jesaja 55:13).

De teruggekeerde ballingen ten tijde van Nehemia en Ezra namen, overeenkomstig de wet van Mozes, takken van onder meer de mirteboom te halen om daarvan loofhutten te bouwen (Nehemia 8:16).

De profeet Zacharia haalt de plant aan in zijn eerste nachtgezicht. Hij ziet een ruiter op een rood paard staan tussen de mirten in een dal (Zacharia 1:8, 10 en 11).

Zac 1:8 Ik zag ‘s nachts, en zie, een Man Die op een rood paard reed en Hij stond tussen de mirten die zich in de diepte bevonden, en achter Hem waren er rode, bruine en witte paarden. (HSV)

Uit al deze teksten blijkt dat de mirte steeds in een gunstige betekenis wordt aangehaald.

Vanouds is de mirte geliefd bij de volken rond de Middellandse Zee. Hij speelde een belangrijke rol in de mythologie en bij allerlei volksgebruiken. De plant werd gezien als symbool van liefde, vruchtbaarheid, huwelijk en onsterfelijkheid. Er werden daarom kransen van gevlochten voor helden en bruiden. Meisjes werden ernaar vernoemd, zoals koningin Esther – Hadassa.

Zowel bladeren, bloemen als bessen worden gebruikt in de parfumerie en ook wel als geneesmiddel.

Bron

Noor de Graaf, De Bijbelse mirte groeit in de diepte, RefDag.nl, 2 nov. 2012. Tekst hiervan is, onder toestemming, verwerkt op 22 sept. 2014.