Testament

Uit Christipedia

Een testament is een herroepbare verklaring van hetgeen iem. wil dat na zijn dood zal gebeuren ( "zijn testament maken") of de akte daarvan. Testament is ook de benaming voor de beide delen van de Bijbel: het Oude en het Nieuwe Testament.[1]

Het Griekse woord in het Nieuwe Testament is διαθηκη, diatheke, en komt daarin 33x voor. Het zelfstandig naamwoord betekent:

  1. een beschikking, de laatste wilsbeschikking die iemand maakt van zijn aardse goederen
  2. een verbond, een overeenkomst, een contract. Voorbeeld: Gods verbond met Noach.

Het Strongnummer is 1242. Het gaat eigenlijk om een beschikking[2]. Het woord diatheke is afgeleid van het werkwoord διατιθεμαι, diatithemai, dat 7x voorkomt in het Nieuwe Testament. Het Strongnummer is 1303. Dit werkwoord betekent[3]:

  1. zijn eigen zaken regelen, beschikken: van iets dat iemand toebehoort, of per testament afstaan (een testament maken)
  2. een verbond, overeenkomst, contract sluiten met iemand
De dubbele betekenis van diatheke komt naar voren in de volgende passage:
Heb 9:15 En daarom is Hij de Middelaar van het nieuwe testament, opdat, nu de dood heeft plaatsgevonden tot verzoening van de overtredingen die er onder het eerste verbond waren, de geroepenen de belofte van de eeuwige erfenis ontvangen. Heb 9:16  Immers, waar een testament is, daar is het noodzakelijk dat de dood van de maker van het testament vastgesteld wordt. Heb 9:17  Want een testament is bindend na iemands dood. Het wordt immers nooit van kracht zolang de maker van het testament nog leeft. Heb 9:18  Daarom is ook het eerste niet zonder bloed ingewijd. (HSV)
De Telos-vertaling doet de beide betekenissen uitkomen door verschillend te vertalen met 'verbond' en 'testament'.
Heb 9:15 En daarom is Hij middelaar van een nieuw verbond, zodat, nu de dood heeft plaatsgevonden tot verlossing van de overtredingen onder het eerste verbond, de geroepenen de belofte van de eeuwige erfenis ontvangen. Heb 9:16  (Want waar een testament is, daar is het nodig dat de dood van de testamentmaker vaststaat; Heb 9:17  want een testament wordt geldig als de dood is ingetreden, daar het nimmer kracht heeft zolang de testamentmaker leeft.) Heb 9:18  Daarom is ook het eerste verbond niet zonder bloed ingewijd. (Telos)
Het eerste verbond was dat van God met het volk Israël gesloten bij/op de berg Sinaï. Het nieuwe verbond is, gelijk een testament waarvan de maker is gestorven, reeds van kracht, maar het is, als overeenkomst, nog niet gesloten, omdat de andere partij, het volk Israël, er nog niet klaar voor is.

Bron

Grieks-Nederlands Lexicon, onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia.

Voetnoten

  1. Van Dale's Groot woordenboek der Nederlandse taal (13e uitgave), digitale versie 1.0 Plus, jaar 2000.
  2. Het Nieuwe Testament; herziene Voorhoeve-uitgave (Vaassen: uitgeverij H. Medema, 1982), voetnoot bij Hebr. 9:16.
  3. Grieks-Nederlands Lexicon, onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia.