Zoogkind
Een zoogkind is een zuigend kind, en wel 1) een kind dat door de moeder gezoogd wordt; zuigeling, of 2) een kind dat door een min gezoogd wordt: voedsterkind.[1]
Zogen betekent: doen zuigen. Het woord zoogkind komt twee keer voor in de Statenvertaling, onder andere in Jes. 11:8.Jes 11:8 En een zoogkind zal zich vermaken over het hol van een adder; en een gespeend kind zal zijn hand uitsteken in de kuil van den basilisk. (SV)De Herziene Statenvertaling en andere vertalingen hebben 'zuigeling'. In het Hebreeuws wordt een werkwoord gebruikt, ינק, yanaq = zuigen, voeden, zogen[2]. Dit komt 32 keer voor in het Oude Testament. Het Strongnummer is 03243.